 Een jaar humanitaire corridors en ongeveer 700 geredde vluchtelingen. Onder hen is de kleine Abdul, 10 jaar oud, aangekomen in Italië op 16 juni 2016.
De glimlach en de eerste woorden van Abdul, 10 jaar, als hij voor de Annunciatiekerk in Genua staat, markeren het einde van een nachtmerrie beleefd in Syrië en Libanon. “Ciao a Tutti!” [Dag allemaal!], zegt hij en zwaait met zijn hand, liggend in de armen van zijn vader. Dit zijn zijn eerste woorden in het Italiaans.
Veroordeeld tot een rolstoel sinds de geboorte met een ernstige vorm van Hydrocefalie (waterhoofd), kwam Abdul naar Italië met zijn moeder en vader dankzij de humanitaire corridors. Het gezin woonde in Homs, een stad met een duizend jaar oude geschiedenis, waar de Nederlandse pater Frans van der Lugt SJ in 2014 vermoord is en die nu gereduceerd is tot een puinhoop.
“Onze wijk werd verwoest door voortdurende bombardementen”, vertelt Abduls papa Khaled, “wij zijn verhuisd naar een ander deel van de stad, maar de vernietiging is daar ook gekomen. Achtervolgd door de oorlog, kwamen we aan in Libanon waar Sant’Egidio ons heeft gevonden.” Nu is Genua een plek geworden om het leven opnieuw op te pakken.
Abdul is nooit naar school geweest, maar zijn eerste schooldag in Genua was geweldig! Hij was erg enthousiast. Zijn klasgenoten verwelkomden hem met een groot feest. In een paar maanden is zijn toestand erg verbeterd, hij leert snel en heeft vele vrienden die van hem houden. Op de vraag “Wat doe je het liefst?”, antwoordt hij: “Juist dit, samen zijn!”
SOSTIENI I CORRIDOI UMANITARI
|
