Majesteit, Eminenties, Excellenties, broers en zussen van de Gemeenschap van Sant’Egidio.
Ik spreek in naam van het volk van Centraal-Afrika, in naam van haar lijden en haar hoop op Vrede.
Na de staatsgreep van maart 2013, de 15e staatsgreep in onze geschiedenis als Republiek, verviel mijn land in een spiraal van geweld waarvan het einde nog niet in zicht is.
De Centraal-Afrikaanse Republiek is een groot land, waar er plaats is voor iedereen. Toch hebben er vandaag de dag meer dan 1,5 miljoen van de 4 miljoen inwoners hun huizen en dorpen moeten verlaten. Zij overleven slechts dankzij internationale hulpverlening. Ik ben door de steden van onze provincies getrokken en heb er mannen en vrouwen en kinderen zien vluchten voor het geweld. Ik heb afgebrande dorpen gezien. Of het nu gaat om Bouca, Bossangoa, Bambari, Dekoa, Kaga Bandoro, Bakala of Boda, alle steden van onze provincies bevinden zich in een erbarmelijke toestand.
Nooit eerder zagen we dergelijk geweld. Voor deze gebeurtenissen hadden we het nog nooit gehad over een godsdienstoorlog in Centraal-Afrika, een land waar christenen, moslims en animisten steeds in perfecte harmonie hebben samengeleefd.
Onze jongeren luisteren mensen die geweld prediken. Velen onder hen nemen de wapens op en kiezen een weg zonder uitkomst. Ik vraag u om te bidden opdat onze jongeren behoed zouden worden van gevaar.
Velen denken dat een vredevolle toekomst onmogelijk is, maar ik geloof dat niet.
De mannen en vrouwen van mijn land voelen een enorm verlangen naar vrede, dat groter is dan het verlangen naar wraak. Er zijn hoopvolle tekenen. Hoewel velen het vuur van de religieuze haat opstoken, zoekt en vindt de bevolking haar toevlucht in kerken en moskeeën.
De steun van de internationale gemeenschap, die ons de mogelijkheid heeft gegeven om vooruit te gaan, ondanks de moeilijke tijden waarin we ons bevinden.
Het “Republikeins pact” dat in september 2013 bij Sant’Egidio gesloten werd, heeft ons aangetoond dat het mogelijk is rond eenzelfde tafel te zitten om zo terug tot dezelfde nationale familie te horen, samen met alle religieuze gemeenschappen.
We kunnen het ons niet veroorloven deze positieve tekenen te verkwisten. We moeten ze laten groeien en rijpen.
Nu ik hier vandaag voor de leiders van de grote wereldreligies sta, tijdens deze dagen van gebed en dialoog, ben ik er nog meer van overtuigd dat samenleven de toekomst is van mijn volk.
Vrede is de toekomst.
|
