De weg van vrede en dialoog is "actueel en noodzakelijk. Conflicten, wijdverspreid geweld, terrorisme en oorlogen bedreigen vandaag miljoenen mensen. Ze vertrappen de heiligheid van het menselijk leven en maken iedereen kwetsbaar." In zijn boodschap aan de religieuze leiders die uitgenodigd werden voor de internationale ontmoeting “Wegen van Vrede” door de Gemeenschap van Sant'Egidio in samenwerking met de bisdommen van Münster en Osnabrück, vroeg paus Franciscus om niet op te geven, maar de onverschilligheid te overwinnen. Hij nodigde hen uit om "nieuwe wegen van vrede te openen en te creëren."

Dat is nodig, in het bijzonder daar waar conflicten geen uitweg lijken te vinden, waar men geen weg van verzoening lijkt te willen gaan, waar mensen zich toevertrouwen aan de wapens en niet aan de dialoog. Hele volkeren worden ondergedompeld in de nacht van het geweld, zonder hoop op een "dageraad van vrede". De ontmoeting van deze dagen "wil een antwoord bieden op deze uitnodiging, de onverschilligheid tegenover het menselijk lijden te overwinnen. Ik dank u hiervoor en voor het feit dat u samen bent gekomen, ondanks de verschillen, om wegen te zoeken van bevrijding van het kwaad van de oorlog en de haat. De eerste stap om die te vinden, is echt te kunnen luisteren naar de pijn van de anderen, zonder hen te laten vallen en zonder er aan te wennen. Wij mogen nooit wennen aan het kwade, wij mogen nooit onverschillig zijn." We kunnen ons afvragen: wat kan ik doen tegenover zoveel kwaad dat zo wijdverspreid is? Is dat niet te moeilijk? Is niet elke inspanning vergeefs? Het risico is dat wij hierdoor verlamd raken, maar "alleen al uw samenzijn," schreef paus Franciscus, "vertegenwoordigt een antwoord van vrede; nooit meer de een tegen de ander, maar de een samen met de ander. Religies kunnen niets anders willen dan vrede; ijverig in het gebed, klaar om zich te buigen over de gewonden van het leven en de onderdrukten in de geschiedenis, waakzaam om de onverschilligheid tegen te gaan en gemeenschappelijke wegen te bevorderen."

Naast politiek en maatschappelijk verantwoordelijken, die de vrede voor allen moeten bevorderen, vandaag en in de toekomst, "zijn de religies geroepen om aan deze dorst te beantwoorden, in het bijzonder met het gebed en de concrete inzet, nederig en constructief, om zonder ophouden samen met alle mannen en vrouwen van goede wil wegen van vrede te vinden en te openen" tegenover "de idiotie van wie God ontheiligt door haat te zaaien, tegenover de demon van de oorlog, de dwaasheid van het terrorisme, de misleidende kracht van de wapens," zo schrijft de paus aan de deelnemers van de ontmoeting van Münster.

Om poorten van vrede te openen "is nederige moed en vasthoudend doorzettingsvermogen nodig, en bovenal gebed, want - dat geloof ik stellig - het gebed ligt aan de wortels van de vrede. Als religieuze leiders hebben we, in het bijzonder op dit moment in de geschiedenis, een bijzondere verantwoordelijkheid om te leven als volkeren van vrede, die ervan getuigen en eraan herinneren dat God de oorlog verafschuwt, dat een oorlog nooit heilig is, dat geweld nooit gepleegd of gerechtvaardigd kan worden in de naam van God. Wij zijn bovendien geroepen om het geweten van de mensen wakker te schudden, de hoop te verspreiden en bewerkers van vrede te ondersteunen."

Datgene wat "wij niet kunnen en niet mogen doen, is onverschillig blijven. Op die manier zouden de tragedies van de haat in de vergetelheid raken, worden mensen afgedankt omwille van macht en winst." Het is belangrijk voor paus Franciscus dat de ontmoeting plaatsvindt in het hart van Europa, in het jaar waarin het continent viert dat zestig jaar geleden de grondbeginselen van de Unie werden getekend met het verdrag van Rome in 1957. De vrede "ligt in het hart van de Europese gedachte, na de ruïnes die door de twee vernietigende wereldoorlogen en de verschrikkelijke tragedie van de Shoah werden veroorzaakt."