Heilige Vader,

uw aanwezigheid onder ons vervult ons vandaag met grote vreugde. Het is voor ons een genade uw bezoek te mogen ontvangen, nadat u met ons hebt gebeden in de basiliek van Sint Bartolomeus gewijd aan de nieuwe martelaren, nadat u met Kerstmis met de armen hebt gegeten en nadat u in Kameroen het programma Dream voor de strijd tegen Aids hebt aangemoedigd.

Dit volk van alle leeftijden is gelukkig u te mogen ontvangen in dit huis voor ouderen van de Gemeenschap van Sant'Egidio. Dit is een plaats van hoop.

Langs de straten van Rome – en van vele Europese steden – ontmoeten we steeds meer triestige en moedeloze bejaarden. Velen worden vergeten: ze zijn arm geworden door ziekte, eenzaamheid, broosheid en uitsluiting. De zegening van een lang leven transformeert zich in droefheid. Is dat een onontkoombaar lot? We vragen het ons nu al jarenlang af.

In dit huis en in de andere 14 huizen van de Gemeenschap in Rome hervinden de bejaarden de hoop. Hier worden de woorden van psalm 71, ook wel 'het gebed van een oudere' genoemd, realiteit: “Ik blijf naar u uitzien, altijd, u lof brengen, meer en meer.” (14)

Wie blijft hopen, ondanks de moeilijkheden van de gezondheid, bidt voor zichzelf en voor de anderen. Vandaag, Heilige Vader, versterkt uw bezoek de bejaarden en ieder van ons in de hoop.

Deze plek is geboren voor wie niet langer in zijn eigen huis kan wonen, omwille van beperkte zelfstandigheid, verlies van onderdak, familiale conflicten of armoede. Om het aantal ouderen dat wordt opgenomen in megastructuren te beperken, hebben we projecten van cohousing opgestart, samenwoonsten van bejaarden, vormen van beschermd wonen en familiehuizen. Daarenboven ondersteunen we duizenden bejaarden thuis en in instellingen met onze regelmatige bezoeken.

De bejaarden blijven hopen, ondersteund door jongeren en volwassenen die hun gezellen zijn geworden. De hoop wordt herboren wanneer je een familiaal klimaat schept: jongeren en bejaarden samen verenigd, alsof ze een familie zijn (grootouders, kinderen, kleinkinderen).

Hier en op zovele plaatsen in Rome waar de Gemeenschap de bejaarden bezoekt, ontstaat een prachtige band, eenvoudig maar essentieel, tussen liefde voor het evangelie en liefde voor de armen. We hebben begrepen dat dit het hart is van ons leven. Uit het luisteren naar het evangelie ontspringt een grote liefde voor allen en in het bijzonder voor de armen. We hebben begrepen dat het geloof de intelligentie en het leven van de mensen maar ook de politiek in beweging zet om een gastvrijere wereld te bouwen. Wij hebben dit in de voorbije jaren ervaren, en met vreugde geven we het door aan al wie we ontmoeten.

Dit huis is de vrucht van een droom die gerijpt is in de school van het medelijden van Jezus met de vermoeide en zieke menigtes. Met uw woorden hebt U ons in deze jaren altijd geholpen om te begrijpen dat het geloof de oorsprong is van elke diepgaande verandering in het leven en in de geschiedenis. U roept ons op om altijd het medelijden van Jezus te beleven. Dit medelijden maakt van ons betere mensen. Het maakt ons menselijker want het is de bron van ware menselijkheid.

De profeet Joël zegt: “Ik zal mijn geest uitgieten over al wat leeft. Jullie zonen en dochters zullen profeteren, oude mensen zullen dromen dromen, en jongeren zullen visioenen zien (Joel 3,1).

Dankzij de Geest die liefde is, dromen de bejaarden. Ja, Heilige Vader, de bejaarden dromen wanneer ze elke dag worden bemind en vergezeld. Dankzij de Geest zien de jongeren visioenen voor het leven: ze hebben niet langer angst voor de zwakheid van de bejaarden, die integendeel een kans wordt om liefde uit te wisselen. Bovendien zijn de bejaarden meesters in affectie en menselijkheid, want ze zien als het ware in ieder die hen helpt een engel.

Heilige Vader, met uw geloof en uw prediking moedigt u ons aan om de woorden van de profeet te realiseren: de oude mensen dromen en de jongeren zien visioenen. Aan het begin van het Jaar van het geloof versterkt de zegen van uw bezoek ons in het geloof en maakt het ons vreugdevoller in de hoop.

Wanneer u vanuit uw raam de stad en de wereld zegent, ziet u de heuvel van de Gianicolo waar wij ons vandaag bevinden. Denk dan aan dit kleine volk dat u graag ziet.

Dank u