ROME – Verenigd op de weg van de caritas, vinden orthodoxen en katholieken dezelfde inspiratie voor de dienst aan de armen: een theorie en een ervaring die naar voren kwamen tijdens een studiedag met als thema “de humane en existentiële periferieën in het licht van het Evangelie”, georganiseerd door de gemeenschap van Sant’Egidio. De armen staan in het middelpunt van de oecumene want “in de liefde voor de laatsten bevindt zich reeds een mooie en diepgaande alleantie tussen de orthodoxe en katholieke Kerken”, zo zei kardinaal Francesco Coccopalmerio, voorzitter van de Kerkelijke Raad voor wetgevende teksten. De armen zijn de hoofdrolspelers van de evangelisering, want “het egoïsme van de rijkdom is het ware obstakel voor de ontmoeting met Jezus”, zo zei de voorzitter van Sant’Egidio Marco Impagliazzo; de armen “liggen aan de oorsprong van de hergeboorte van het religieuze leven” na de duisternis van het communisme, zo getuigde metropoliet Juvenalij, die waarnemer was tijdens het werk van het Concilie, en vandaag een voorname vertegenwoordiger van het Patriarchaat van Moskou.

De onderrichtingen van paus Franciscus in “Evangelii Gaudium”, met haar uitnodiging om uit onszelf te treden om de andere tegemoet te gaan tot in de “humane periferieën” werd aangehaald in verscheidene tussenkomsten. “Het scenario van deze wereld is aan het aan het veranderen”, zei de stichter van Sant’Egidio Andrea Riccardi: “het ontbreekt aan solidariteit in de globalisering die werd opgelegd door de financiële economie: ze verwijdert de armen uit het zicht van de rijken, ze laat hen leven op andere plaatsen, terwijl ze de welgestelden beschermt van elk contact met hen”.

Voor al de Kerken “is de bedreiging niet frontaal, zoals dat het geval was onder het atheïstische communisme; maar de uitdaging van de anonieme periferieën van de wereld is niet minder dodend, en, zoals dat altijd het geval is geweest, kan geen enkele Kerk zich redden zonder de anderen. Er is nood aan de Geest, die leeft in de ene en in de andere; van de ervaringen die wonen in de ene en in de andere”.